آینده مملکت من؛ در کلاس درس معلم من! به قلم امیر عباس زینت بخش

آینده مملکت من؛ در کلاس درس معلم من!

 مراقب ادیسون ها باشیم!
ادیسون به خانه بازگشت، یادداشتی به مادرش داد و گفت: این را آموزگارم داد...گفت فقط مادرت بخواند!
مادر در حالی که اشک در چشمانش داشت متن را برای کودکش این گونه خواند: فرزند شما یک نابغه است و این مدرسه برای او کوچک است...آموزش او را خود بر عهده بگیرید!
سالها گذشت...مادر از دنیا رفته بود؛ روزی ادیسون که اکنون بزرگترین مخترع قرن بود در گنجه خانه خاطراتش را مرور میکرد برگه ای در میان شکاف دیوار او را کنجکاو کرد آن را در آورده و خواند. نوشته بود: کودک شما کودن است از فردا او را به مدرسه راه نمی دهیم!
ادیسون ساعتها گریست و در خاطراتش نوشت: توماس آلوا ادیسون؛ کودک کودنی بود که توسط یک مادر قهرمان به نابغه قرن تبدیل شد. بله او مخترعی بود که 2332 اختراع در سراسر جهان را به نام خودش ثبت کرد!

و چند جمله معروف از نابغه فیزیک؛ آلبرت اینشتین که تا 9 سالگی نمی توانست درست سخن بگوید و پدر و مادرش فکر می کردند عقب افتاده و کودن است!
تحصیلات آن چیزی است که برای یکی بعد از فراموش کردن همه چیزهایی که در مدرسه آموخته، باقی می ماند!
من هرگز به شاگردهایم درس نمی دهم! من فقط تلاش می کنم شرایطی را به وجود آورم که در آن بتوانند فرا بگیرند!
تحصیلات؛ آموزش دادن واقعیات و حقایق نیست، بلکه آموزش دادن ذهن است که فکر کند!
هیچگاه چیزی را خوب نمی فهمی، مگر اینکه بتوانی آن را برای مادربزرگت توضیح بدهی!
اگر به تعداد دفعاتی که شکمتان را تغذیه می کنید، فکرتان را هم تغذیه کنید، دیگر مجبور نخواهید بود برای تغذیه شکم، یا داشتن سقفی بالای سر، یا لباسی بر تنتان نگران باشید!
هر کسی باهوش است، اما اگر شما یک ماهی را با توانایی بالا رفتن او از درخت قضاوت کنید، ماهی همه عمر خود را با این باور زندگی خواهد کرد که او یک احمق است!

و سخن آخر اینکه : داگلاس نورث؛ برنده جایزه نوبل اقتصاد می گوید:
اگر میخواهید بدانید کشوری توسعه میابد یا نه، اصلا سراغ فناوری، کارخانه و ابزاری که استفاده میکند نروید، اینها را براحتی میتوان خرید یا دزدید یا کپی کرد!
برای دیدن توسعه بروید در دبستانها و پیش دبستانی ببینید آنجا چگونه بچه ها را آموزش میدهند! مهم نیست چه چیزی آموزش میدهند بلکه ببینید چگونه آموزش میدهند. اگر کودکان شما را پرسشگر، خلاق، صبور، دارای روحیه گفتگو , تعامل ودارای روحیه مشارکت و کار تیمی بار می آورند، اینها انسانها وشخصیت هایی خواهند شد که میتوانند توسعه ایجاد کنند!

در واکاوی راز پیشرفت خیره کننده سه کشور توسعه یافته ژاپن، سنگاپور و کره جنوبی که هر سه در نیم قرن گذشته اوضاع فلاکت باری داشته اند، تنها به یک اصل مهم می رسیم و آن هم سرمایه گذاری سنگین روی آموزش و پرورش و تحصیلات عالیه! شاهد آن بودجه 35.6 میلیارد دلاری ژاپن، 12.8 میلیارد دلاری سنگاپور و 11.3 میلیارد دلاری کره جنوبی است! نظام های آموزشی این سه کشور که در واقع سه نظام اول جهان می باشند و معلمان آنها؛ دارای شان اجتماعی و احترام ویژه بوده و دغدغه ای جز آموزش و پرورش نسل آینده ساز ندارند!

به مردم گفت دانشمند چینی (کنفوسیوس)/ سخن های مرا نیکو شمارید 
اگر برنامه یک ساله دارید/ برنج اندر حیاط خود بکارید 
درخت میوه باید کاشت در باغ/ اگر برنامه ده ساله دارید
اگر برنامه را صد ساله باید/ به انسان ساختن همت گمارید
چو انسان تربیت کردید شاید/ جهانی را به دست او سپارید!