, نوشته شده توسط: تحریریه کارخونه
feature-top

مدیر کارخانه را از بالای کوره ذوب فلز آویزان می‌کردند تا حقوق ها را افرایش دهد !

 

یکی از دلایل تحقیر کارفرمایان و مدیران صنایع در سال‌های اول و دوم بعد از پیروزی انقلاب، نفوذ گروه‌های مارکسیستی در میان کارگران کارخانه‌ها بود. برای اینکه بدانید صنعت ایران چه روزهایی را از سر گذرانده است به این خاطره توجه کنید

مرحوم مهندس عزت الله سحابی می‌گوید:

در اسفند ۵۸ که دولت موقت تشکیل شد، صاحبان بسیاری از صنایع یا فرار کرده بودند و یا پنهان شده بودند و جرات نمی‌کردند که جلو بیایند. بنابراین بسیاری از کارخانه‌ها در کنترل شورای کارگری بود.

حزب کمونیست کارگران یکی از نیروهای فعال در میان کارگران طی آن سال‌ها بود و تحریکاتی در میان کارگران داشت و حتی مدیران که ما برای کارخانه‌ها تعیین می‌کردیم نیز از دست آنها امنیت نداشتند.

اینها مثلا دست و پای مدیر کارخانه را به زور می‌گرفتند و به عنوان تهدید  او را از بالای کوره ذوب فلز آویزان می‌کردند و از او اجازه می‌گرفتند که مثلا ۵۰۰ تومان به حقوق کارگران اضافه شود!

اگر هم یک کارخانه یک امتیاز به کارگران می‌داد تمام کارخانه‌های دیگرآن منطقه حتی با زور هم که شده آن امتیاز را می‌گرفتند. در واقع نوعی مسابقه امتیاز گرفتن بود.آن هم با زور و از طریق تسلط شوراهای کارگری بر مدیریت کارخانه ها!

منبع: «اقتصاد سیاسی جمهوری اسلامی» نوشته بهمن احمدی امویی، چاپ ۱۳۸۵، صفحه ۱۷

 

دیدگاه دیگران

افزودن دیدگاه