مرحوم اسد الله عسگراولادی از زبان سید حمید حسینی

امسال در این ایام شاهد رحلت حاج آقا عسگراولادی بودیم که تاجری خود ساخته، پر کار، باهوش و بین المللی بودیم که به قول خودش سالها در اتاق بازرگانی حضور داشته، ده سال اتاق به ایشان اعتبار داده و بیست سال ایشان به اتاق اعتبار داد، صریح الهجه بودن ونگاه انتقادی ایشان به عملکرد روسای اتاقها باعث شد که از سال ۸۲ دیگر در هیات رئیسه حضور نداشته باشد و متاسفانه علیرغم موفقیت های بین المللی که در زمینه صادرات زیره، پسته وکشمش داشت هیچوقت از ایشان تقدیر شایسته بعمل نیامد .یکماه قبل به دوست عزیزم آقای حریری در اتاق چین پیشنهاد کردم که تجلیل شایسته ای از ایشان خصوصا در رابطه با عملکرد موفقش در اتاق چین بعمل آید که متاسفانه عجل مهلت نداد.

من از سال ۸۲ که وارد اتاق شدم رابطه دوستانه و همراه با احترام به ایشان داشتم و از تسلط ایشان به مسایل روز اقتصادی لذت می بردم، اقتصاد دانی عملگرا که اقتصاد نخوانده بود و به قول خودش در سفر به نیویورک سه نکته در کنار مجسمه راکفلر توجهش را جلب کرده بود و آنها را سرلوحه کار خود قرار داده بود:۱- زودتر از دیگران مطلع شدم .۲-زودتر از دیگران تصمیم گرفتم ۳- وقتی تصمیم گرفتم چشمم را بستم وتوکل کردم و کار را انجام دادم.

وی تجارت رادر رقابت بی رحم میدانست ولذا اصول خاص خود را داشت، اولا هیچوقت بیش از ۱/۷ ثروتش را به کسی قرض نمیداد، هیچوقت بیش از ۵۰ درصد سرمایه اش را نسیه نمی خرید و شاید مهمترین ویژگی اش وام نگرفتن از شبکه بانکی بود، لذا همیشه با خیال راحت سر به بالین می گذاشت و اغلب همراه با همسر خود به سفر می رفت. دفتر کارش بسیار ساده بود و با شریکش آقای شمس سالها در یک اتاق دونفره نشستند وبه غیر از آنان دو کارمند بیشتر نداشتند.
در یکسال گذشته در رابطه با انتخابات اتاق روابط من ودوستان تحول نزدیکتر شد و معمولا هر دوهفته ای یکبار ایشان را زیارت می کردم، خوش مشرب بود ونیازی به زهد فروشی نداشت، به آقای هاشمی ارادت داشت و در بعضی از ملاقاتهای جمعی ما حضور می یافت، در سال ۹۰ در آن جو مسموع به همراه دوستان تحول به دیدار آقای سید محمد خاتمی آمد و آقای خاتمی احترام ویژه ای برای ایشان قائل بود. جالب بود که در انتخابات سال ۹۲ نیز ساختمان بزرگ چهار راه پارک وی را به صورت رایگان در اختیار ستاد بازرگانان و اصناف آقای روحانی قرار داد و با وجود انتساب به موتلفه ضمیری آگاه ومسئولیت پذیر داشت.

برای اولین بار در انتخابات مهندسی شده اتاق بازرگانی تهران رای نیاورد و در جلسه روز بعد از انتخابات که در دفتر ایشان برگزار شد درباره “فردای روز شکست” با هیجان سخن گفت و همه را به کار و تلاش بیشتر و مردمداری و کار تشکیلاتی دعوت کرد.
ایشان به علل عدم موفقیت در انتخابات هیات رییسه اتاق ایران در سال ۸۲ گریزی زد و تعریف کرد که در روز بعد از آن اتفاق مقاله ای را در روزنامه کیهان با عنوان” فردای شکست “ منتشر کرده و اعلام نموده که از امروز با تلاش و پشتکار جهت کسب موفقیت تلاش خواهد کرد.
ایشان قطعا یکی از موفق ترین تجار سنتی کشور، از خوشنامان بازار، تاثیر گذار ترین افراد در روابط اقتصادی با چین و روسیه و شناخته ترین و مشهور ترین تاجر بین المللی ایران بود و فقدان آن برای جامعه تجاری کشور و اتاقهای بازرگانی یک ضایعه به شمار می رود ، امیدوارم اتاق بازرگانی و اتاق چین با جمع آوری مصاحبه ها، خاطرات، رویه های کاری وتجاری ایشان، در انتقال آن به نسل جوان کشور اقدام نماید.